Wittekop

Vanaf je geboorte was je al speciaal. Je hebt de niesziekte overleefd (prikje hier, pilletje daar), je oortjes werkten niet en je was zoo klein. Maar je bent opgegroeid tot een mooie en lieve katin.
Zolang je maar aandacht kreeg was het in orde, anders liet je wel van je horen.
Samen met je zus heb je ervoor gezorgd dat het alleen wonen me lukte, was ik verdrietig dan kwam je bij me zitten en gaf je me kopjes. Wij met ons 3, girlpower.
Jammer genoeg hebben we een paar jaar geleden van je zus afscheid moeten nemen, wat was dat een aanpassing voor je. Je moest het allemaal zelf doen, maar dankzij de kindjes kwam je geen aandacht te kort. Ze vragen nog elke dag naar je.
Je stal alle harten zo snel, je moest gewoon maar tegen de benen wrijven en het was zover.
Het laatste jaar van je leven heb je doorgebracht bij een gepensioneerd koppel, bij ons vond je het een beetje te druk met de kindjes. Maar toch kwam je bijna elke dag eens langs of werden we bij de buren verwelkomd door jou. Ook zij missen je enorm hard, je hebt hen een heel mooi jaar gegeven lieve meid.
Je was echt een toffe, lieve en geliefde madam.
Ik hoop dat je nu geen pijn meer hebt en kan rusten.
Weet dat je voor altijd verder leeft in ons hart en een speciaal plaatsje in de kast krijgt (waarvoor nogmaals dank aan Crematorium Somnia).
Bijna 14 jaar hebben we van je liefde en je gezelschap mogen genieten, dank je voor de mooie jaren. Wat gaan we je missen lieve meid...