Lieve Tigra
Plots is het hier zo stil,
Enorm koud en kil,
geen warm onthaal meer
als ik naar binnen wil.
Het was een ganse klap dit nieuws te vernemen,
Plots moesten we heel snel afscheid nemen.
Ooh mijn allerbeste trouwe vriend,
die tumor had je echt niet verdient.
Zitten, rollen, kusjes geven,
Zelfs apporteren.
Je was steeds zo schattig en lief,
iedereen hun hartendief.
Ik mis je aan mijn zij,
je was zo gehecht aan mij,
Je volgde mij op de voet
en gaf me goede moed.
Nu open ik de deur,
mis ik je gezeur
omdat je honger had
of ik de oven vergat.
Je was super intelligent,
werd enorm graag verwent.
Voor jou liever geen worstelen,
maar wel urenlang borstelen.
Soms speelde je verstoppertje
of dook je stiekem in mijn reiskoffertje.
In die 11,5 jaar dat we hebben samengeleefd
hebben we heel wat avonturen beleefd.
Maar nu is het hier zo stil,
Enorm koud en kil,
geen warm onthaal meer
als ik naar binnen wil.