Stitch

Stitch, als enig getijgerd katje in een nestje van allemaal zwarte katjes, was de beslissing snel gemaakt om voor jou te kiezen.
We namen je mee naar huis en je maakte kennis met Nijntje. Nijntje zou altijd de 'baas' van jullie twee zijn, maar je zag haar wel ontzettend graag. Dat bleek uit de 'sociale wasjes' die je gaf aan haar. Je was een heel trouw katje, maar niet echt een heel aanhankelijk katje. Wanneer je zelf besliste om bij ons te komen, was het soms wel mogelijk dat je even op de schoot bleef zitten. Toen we Lilo (en later ook Zwartje) in onze tuin vonden, was je daar initieel niet zo blij mee, maar je aanvaardde het snel.
Ik verhuisde je naar mijn nieuwe thuis. Je had er een luxeleven: twee kamers om in te slapen en overdag mee naar beneden om daar in je mandje te liggen.
Sinds 2022 begon je wel wat gezondheidsprobleempjes te krijgen: vooral de ontstekingen aan de tandjes speelden je parten. Achteraf kwam daar dan vaak het niezen bij, of braken omdat je maagje zodanig verkleind was dat het niet zo veel meer aankon. Ik hoopte dat je 20 jaar zou worden, maar je maakte er zelfs 21 jaar en een dikke 2 maanden van. Je geest was enorm sterk, je wou leven! Je lichaampje wou echter niet meer mee.
Op donderdag 22 augustus 2024 stond ik op, ging ik je halen om naar beneden mee te nemen en merkte ik dat je blind was geworden. Het zoveelste kwaaltje dat je lichaampje van nog slechts anderhalve kilogram moest verduren. Je leek volledig verward en aangezien je ook al lange tijd doof was, was de connectie met jou volledig weg.
Ik moest dan ook de hartverscheurende beslissing nemen om je te laten inslapen.
Het ga je goed, Stitch!
Doe ginder boven zeker de groetjes aan Nijntje.