Liefste Quincy vandaag moesten we de vreselijke beslissing nemen om jou te laten gaan….
Je was al een tijdje ziek, je ouder wordende lijfje wou niet meer mee….
In januari zou je 15 worden, je mocht bijna 13 jaar bij ons zijn….
Je eerste 2 levensjaren waren geen pretje voor jou, eerst zat je een jaar in een garage zonder daglicht en daarna kwam je terecht bij ¨mensen¨ die het slecht voorhadden met jou en alleen maar wilden kweken met je….
Ook daar werd je weggehaald door de dierenbescherming en toen kwam je bij ons terecht. Je was uitgehongerd, slecht verzorgd… Het eerste half jaar liet je ons niet toe in je hart, je had géén vertrouwen meer in de “mens” maar langzaam bloeide je open en alles kwam goed.
Enkele jaren later kwam Elka erbij, je maatje, je kleine zus…. Er ontstond een hechte band tussen jullie. Alles ging goed tot je meer dan een jaar geleden artrose en spondylose kreeg, je ging stilaan achteruit….
De laatste dagen ging het snel slechter met jou…. Je bent nu verlost van alle pijn en bent bij Lady en Kadesh….
We missen je nu al verschrikkelijk lieve schat, het zal een hele tijd duren tot we met een lach op ons gezicht kunnen terug denken aan de leuke momenten met jou, nu zijn het alleen maar tranen….
Tot later lieverd tot we weer allen samen zijn….