Vandaag, 2 december 2019, hebben wij onze lieve viervoeter Poekie moeten afstaan.
Bij thuiskomst was de slag hard. Haar bench, haar matje, de voederbak, …. de leegte en het besef dat ze er niet meer lijfelijk is. De as is al wat rest dat ons nog fysiek met haar verbindt.
Iedereen die begaan is met zijn huisdier zal hetzelfde zeggen …. “Het is een uitzonderlijk diertje. One of a kind.” Wel, Poekie is/was one of a kind. Steeds happy om ons te zien al waren we maar tien minuten weggeweest. Haar lieve oogjes die je deden smelten en je een schuldgevoel konden geven als je haar moest thuislaten omwille van werk of andere verplichtingen.
Vanaf dag 1 leek het of ze ons verstond. Zonder woorden voelde ze het en wij ook: “Je hoort bij ons”. De keuze was snel gemaakt. Je kwam uit een groot nest. Je leek een beetje angstig tussen al je wilde broers en zussen en toch … je zag John, je toekomstige baasje en heel voorzichtig kwam je naar hem en ons. De klik was er meteen. Sinds dan ben je geen moment uit onze gedachten gegaan. Je werd ons nieuw familielid.
Als we op reis gingen was het niet altijd praktisch om je mee te nemen. De angst om je in het buitenland kwijt te spelen heeft hier ook steeds een rol in gespeeld. Dan kwam Aline hondje-sitten. Ze was zo gek op je dat ze zelfs op haar bankkaart een afbeelding van je liet zetten. Ze kocht een speciaal koelmatje voor je om af te kunnen koelen in de hete zomer. Ze kocht speciale hondenijsjes, ging met je gaan kajakken 😊
Ook als je haar zag komen werd je laaiend enthousiast, wat ons dan weer een goed gevoel gaf.
Bijna 13 jaar heb je deel uitgemaakt van ons gezin. Lijkt wel 13 seconden nu. En nu hebben we je moeten laten gaan omwille nierfalen.
Nu komen de vragen wat als …. Eerst was de diagnose dat je artrose had. Pilletjes. Dan baarmoederontsteking. Pilletjes Tot slot nierfalen.
We wilden je niet laten gaan zonder mooi afscheid. Dus mijn kleine lieverd … ik kan alleen maar hopen dat het voor jou een heengaan was waar je je omringd voelde met liefde en je je niet alleen voelde.
Tot later lieve trouwe vriend. We zien elkaar terug in een andere dimensie. Tot dan blijf je bij ons in ons hart.