Dag lieve kleine meid,
Op een koude vrijdagavond in februari 2017 zagen we jouw foto en verhaal passeren op de website van een dierenasiel.
Nadat je mishandeld werd, lieten ze je zomaar achter onder een brug samen met jouw broertje. Je bleef onmiddellijk in onze gedachten hangen en de hele nacht sloop je in onze dromen. De volgende ochtend was het besluit snel gemaakt om jou op te zoeken. Diezelfde namiddag konden we jou verwelkomen in een eindelijk warme en echte thuis. Het was een hele opgave om jouw vertrouwen te winnen, maar dag per dag vertrouwde je ons een tikkeltje meer. Zo zagen we jou openbloeien tot een pittig en o zo leuk mevrouwtje.
Algauw merkten we dat jouw verleden jouw gezondheid parten speelde, maar mits regelmatige controle bij de dierenarts en jouw medicatie, konden we samen de wereld aan!
Voor jouw allereerste strandwandeling in Raversijde hadden we misschien beter het weerbericht vooraf bekeken, maar die “storm op zee” hield jou niet tegen. Als een rots in de branding genoot je van de vrijheid, de liefde en het vertrouwen dat we jou konden geven. We zagen pas echt wat voor een hevig dametje je was, toen je plots met jouw staart pijlrecht de lucht in, huppelde naar een groter herdershond in de Provence. Jouw allereerste schrik overwonnen en je hield er stiekem zelf een vakantieliefje aan over.
Je hebt ons steeds altijd verrast met hoeveel liefde je kon geven en wat was het voor ons fijn om jou te zien genieten van het samenzijn met jouw mama en papa.
Een paar weken terug gingen we nietsvermoedend op een vrijdagavond naar de dierenarts voor een controle. Daar werd een melkkliertumor vastgesteld, we wilden je alle kansen geven en besloten dan ook je net voor de herfstvakantie te laten opereren zodat je samen met mama en papa kon herstellen. Het lot heeft hier helaas anders over beslist, zo ging je een paar dagen vroeger in spoed in operatie, waarna een helse week en tweede operatie volgde. Je doorstond telkens beide operaties met jouw grote vechtlust. We waren blij dat je eindelijk kon beginnen met jouw herstel zodat we je nog extra in de watten konden leggen en nog jaren van elkaar konden genieten.
Jammer genoeg zat de “natuur” ferm tegen in je genezingsproces en hebben we je op maandagavond 29 oktober moeten laten gaan. Net nu we dachten, yes Pineautje, je hebt beide operaties doorzwommen, net dan laat de “natuur” ons in de steek. Die natuur waar jij zo van hield, kon van genieten en nog veel moest van zien.
Jouw jeugdig enthousiasme wanneer de deur open ging ‘ s avonds gaan we heel hard missen, jouw lieve kusjes die we op het onverwacht kregen des te meer..
Er is een nieuw sterretje aan de hemel dat daar helemaal niet thuishoort. Niet nu, niet zo, dit is precies een ware nachtmerrie.
Je zal voor altijd het mooiste plaatsje hebben in ons hart, in ons gezin en ook in ons huis waar je zo graag vertoefde, mag je nu voor altijd blijven.
Pineautje, je ontdekte wat echt genieten is van het leven en wij werden vereerd met al dat geluk en jouw oprechte liefde die niet te overtreffen valt.
Niemand kan en zal jou ooit vervangen lieve schat! Dankjewel fantastische meid voor de mooie tijd samen. Bedankt dat je ons toeliet om te tonen dat je mensen mocht en kon vertrouwen.
We zien jou ongelofelijk graag, tot aan de maan en terug!
mama en papa