Oona

🌈🐾Over de regenboogbrug: Oona (Susanita)🐾🌈

Liefste Oona, Oontje, pinkelpoon,
(en nog zoveel meer zotte koosnaampjes die we voor jou hadden).

Op 9/04/2011 kwam je uit Spanje overgevlogen, regelrecht in ons hart, je was een aandoenlijk lief en energiek Podencopupje.

Je eerste maanden bij ons thuis was je een wervelwind, zowel binnenshuis als buitenshuis, maar je was zo lief en knuffelig.

Je leerde beetje bij beetje om in huis rustig te worden en je te integreren binnen ons roedeltje. Je werd allemans vriendje en speelkameraadje, iedereen sprak vol lof over jou, wat een fantastisch hondje je wel was.

We waren in de wolken met jou, je was ons clowntje, ons hartendiefje… en nog zoveel meer…

Vorige week, op 24/02/2022 sloeg het noodlot toe, je kreeg een zware epileptische aanval, en je raakte hier niet meer uit, we hebben je nog de nodige tijd gegeven om er bovenop te klauteren, maar telkens de dierenarts de valium afbouwde verkeerde je terug in een hevige aanval.

Het verdict was hard, er waren grote vermoedens van een hersentumor…

Op 25/02/2022 konden we je alleen maar helpen door je uit je lijden te verlossen en je los te laten, hoe moeilijk en hartverscheurend dit ook was…

Je laat een grote leegte achter in huis, onze (senior)hondjes zoeken je, het speeluurtje in de tuin is weggevallen, want jij was het die onze oudjes telkens meetrok in je zotte kuren en speelmomentjes, het was een dagelijks aandoenlijk spektakel waarvan we zo konden genieten, je toverde telkens weer een glimlach op ons gezicht.

De stilte is nu zo voelbaar, ons hart is verscheurd, we moeten nu leren verder gaan zonder jou, en dat wordt een moeilijke opgave.

Rust zacht lieve schat, we gaan je ongelooflijk hard missen.

Veel liefs, je papa en mama”