Met veel pijn in ons hart hebben we je moeten laten gaan.
Je kon niet meer recht en het deed pijn je zo te zien liggen. Je zat gevangen in je eigen lichaam, want je was voor de rest nog zo goed van geest. Levenslust had je nog, maar het lichaam wou niet meer mee. De medicatie en speciale voeding hielpen niet meer.
14 jaar lang was je deel van ons gezin.
Daarom doet het ook zo een pijn.
Nooit nog zullen we je horen blaffen. …
Nooit nog zullen je onschuldige ogen ons aankijken.
Je plekje op ons terras is nu leeg. De tuin is leeg.
Maar weet, lieve Lenka, je hebt ons hart voor altijd veroverd.
Je was een schat van een hond. Onvoorwaardelijke liefde heb je ons altijd gegeven. We missen je zo hard.
The reason we loved you so much is because the only time you have ever broken our heart, is when you crossed that rainbow bridge.