Goran

Goran, ons allerbeste vriendje

We dachten dat alles nog in orde zou komen met jou,
elke dag hadden we dat sprankeltje hoop,
maar toen je donderdag niks meer wou eten en drinken,
heb je ons duidelijk gemaakt,
dat het voor jou mooi is geweest,
en dat de tijd gekomen is waarop we je moeten loslaten,
Maar loslaten doet pijn, en die pijn zal nog wel eventjes duren
Wat ons nu nog rest zijn de herinneringen aan de mooie tijd die we samen hebben gehad,
de vele kilometers die we samen gewandeld hebben, je kuurtjes, je koppigheid, maar ook
de vriendschap en liefde die we van jou kregen, je was onze steun en toeverlaat op momenten
waarop het soms wat moeilijker ging, die knuffel, de blik in je ogen die zei "alles komt wel goed",

Je hoeft nu geen pijn meer te hebben, je hebt nu rust gevonden
Maar bij ons laat je wel een leegte achter, ons huisje is niet meer hetzelfde zonder jou,
het voelt een beetje koud en kil aan, zonder die warmte van jou.

Bedankt voor alle mooie jaren, vriendschap, trouw en liefde die je ons hebt gegeven
We zullen je nooit vergeten en je zal voor altijd een plekje in ons hart hebben
Slaap zacht vriendje en vergeet ons ook niet

Heel veel knuffels van Patricia, Sven, Yann en Yade