ALs ik straks oud ben, of ziek en zwak
en pijn verjaagt de slaap.
Als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat mij gaan. De laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf,
past eigenliefde bij de vriendschap die ik jou gaf
of uitstel tot het beter gaat bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens de laatste gang,
jij loopt niet weg, jij kijkt mij aan,
je noemt me bij de liefste naam
en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laast,
groet ik jou met mijn hondenstaart.
Wat jij liet doen, deed je voor mij.
Je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit, nee huil nu niet.
Een wijs besluit, dat werd gegrond.
Jij bent mijn baas en ik jouw hond.
Hartelijk dank voor uw boodschap.